Ulga rehabilitacyjna pozwala odliczyć od dochodu wydatki na cele rehabilitacyjne oraz te związane z ułatwieniem wykonywania codziennych czynności.
Z ulgi może skorzystać zarówno osoba niepełnosprawna, jak i bliski członek rodziny, który ma na utrzymaniu taką osobę. Warunkiem jest nieprzekroczenie określonego dochodu (kwota ta zmienia się co roku i jest podawana do publicznej wiadomości). Do limitu nie wlicza się m.in. zasiłek pielęgnacyjny, świadczenia uzupełniające i tzw. trzynasta emerytura.
Ulga rehabilitacyjna obejmuje dwa rodzaje odliczeń:
Na wydatki limitowane składają się koszty:
-
leków (odliczeniu podlega różnica pomiędzy wydatkami poniesionymi w danym miesiącu a kwotą 100 zł);
-
pieluch, pieluchomajtek, podkładów, wkładów – do wysokości 2 280 zł;
-
opłacenia przewodnika dla osób niewidomych i niepełnosprawnych ruchowo – do 2 280 zł;
-
używania samochodu będącego własnością (także współwłasnością) osoby niepełnosprawnej lub członka jej rodziny korzystającego z ulgi – do 2 280 zł;
-
utrzymania psa asystującego – do 2 280 zł.
Z kolei w wydatki nielimitowane wchodzą m.in.:
-
koszty adaptacji mieszkań i przystosowania samochodów;
-
płatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym, za zabiegi rehabilitacyjne, opiekę pielęgniarską w domu;
-
zakup określonych wyrobów medycznych.
Warto wiedzieć:
Katalog wydatków uprawniających do ulgi jest bardzo obszerny i nie sposób go tutaj wymienić. Listę wydatków znajdziesz w art. 26 ust 7 a ustawy o PIT. Jeżeli jesteś osobą z niepełnosprawnością (lub masz taką osobę na utrzymaniu), koniecznie się z nim zapoznaj. Możliwe, że masz prawo do odliczenia niektórych kosztów i nawet o tym nie wiesz.